`````Cybercrime en Cyber Security Nederland
PRISCILLA F. HARMANUS OVER ONDERZOEK INFORMATIE VEILIGHEID EN VITALE INFRASTRUCTUUR IN DE DIGITALE OVERHEID

Home » Digitale overheid » Actueel » Onderwerpen » Bijdrage » Contact

2020/12/28

Copyleft: Pragmatic Idealism

by Richard Stallman

Onderstaande tekst is vertaald vanuit het Engels (origineel op GNU.org) naar het Nederlands door Priscilla Harmanus

Copyleft: Pragmatische Idealisme

Elke beslissing die een persoon neemt, komt voort uit de waarden en doelen van de persoon. Mensen kunnen veel verschillende doelen en waarden hebben; roem, winst, liefde, overleven, plezier en vrijheid zijn slechts enkele van de doelen die een goed mens zou kunnen hebben. Als het doel een principekwestie is, noemen we dat idealisme.

Mijn werk aan vrije software (free software) wordt gemotiveerd door een idealistisch doel: vrijheid en samenwerking verspreiden. Ik wil de verspreiding van vrije software aanmoedigen en propriëtaire software (closedsourcesoftware) vervangen die samenwerking verbiedt, en zo onze samenleving verbeteren.

Dat is de fundamentele reden waarom de GNU General Public License is geschreven zoals hij is—als copyleft. Alle code die aan een GPL-gedekt/covered programma wordt toegevoegd, moet vrije software zijn, zelfs als deze in een apart bestand wordt opgeslagen. Ik stel mijn code beschikbaar voor gebruik in vrije software (free software), en niet voor gebruik in propriëtaire software, om andere mensen die software schrijven aan te moedigen om deze ook vrij te maken Vrij als in Vrijheid/Free as in Freedom— Ik denk dat aangezien propriëtaire softwareontwikkelaars of software developers copyright gebruiken om te voorkomen dat we delen, wij samenwerkers/medewerkers copyright kunnen gebruiken om andere samenwerkers/medewerkers een eigen voordeel te geven: zij kunnen onze code gebruiken.

Niet iedereen die de GNU GPL gebruikt, heeft dit doel. Vele jaren geleden werd een vriend van mij gevraagd om een programma met auteursplicht (copyleft) opnieuw uit te brengen onder niet-auteursplichtige voorwaarden (under noncopyleft terms), en hij reageerde min of meer als volgt:

“Soms werk ik aan vrije software (free software) en soms aan propriëtaire software, maar als ik aan propriëtaire software werk, verwacht ik betaald te worden.”

Hij was bereid zijn werk te delen met een gemeenschap of community die software deelt, maar zag geen reden om een hand-out te geven aan een bedrijf dat producten maakt die voor onze gemeenschap off-limits zijn. Zijn doel was anders dan het mijne, maar hij besloot dat de GNU GPL ook nuttig was voor zijn doel.

Als je iets in de wereld wilt bereiken, is idealisme niet genoegje moet een methode kiezen die werkt om het doel te bereiken. Met andere woorden, u moet “pragmatisch” zijn. Is de GPL pragmatisch? Laten we naar de resultaten kijken.

Consider GNU C++. Why do we have a free C++ compiler? Only because the GNU GPL said it had to be free. GNU C++ was developed by an industry consortium, MCC, starting from the GNU C compiler. MCC normally makes its work as proprietary as can be. But they made the C++ front end free software, because the GNU GPL said that was the only way they could release it. The C++ front end included many new files, but since they were meant to be linked with GCC, the GPL did apply to them. The benefit to our community is evident.

Consider GNU Objective C. NeXT initially wanted to make this front end proprietary; they proposed to release it as .o files, and let users link them with the rest of GCC, thinking this might be a way around the GPL's requirements. But our lawyer said that this would not evade the requirements, that it was not allowed. And so they made the Objective C front end free software.

Die voorbeelden zijn jaren geleden gebeurd, maar de GNU GPL blijft continue ons meer vrije software/free software opleveren.

Veel GNU-libraries vallen onder de GNU Lesser General Public License (LGPL), maar niet allemaal. Een GNU-bibliotheek (GNU library) die onder de gewone GNU GPL valt, is Readline, waarmee bewerking via de opdrachtregel wordt geïmplementeerd. Ik ontdekte ooit een niet-vrij programma dat was ontworpen om Readline te gebruiken, en vertelde de ontwikkelaar dat dit niet was toegestaan. Hij had het bewerken van de opdrachtregel uit het programma kunnen halen, maar wat hij eigenlijk deed, was het opnieuw uitbrengen onder de GPL. Nu is het free software.

De programmeurs die verbeteringen schrijven aan GCC (of Emacs, of Bash, of Linux, of welk GPL-programma dan ook), zijn vaak in dienst van bedrijven of universiteiten. Als de programmeur zijn verbeteringen aan de gemeenschap wil teruggeven en zijn code in de volgende uitgave (next release) wil zien, kan de baas zeggen: “Wacht even—jouw code is van ons! We willen het niet delen; we hebben besloten om van uw verbeterde versie een eigen proprietary software product te maken.”

Hier komt de GNU GPL te hulp. De programmeur laat de baas zien dat dit propriëtaire softwareproduct een inbreuk op het auteursrecht zou zijn (copyright infringement), en de baas realiseert zich dat hij maar twee keuzes heeft: de nieuwe code vrijgeven als "free" software, of helemaal niet. Bijna altijd laat hij de programmeur al die tijd doen wat hij van plan was, en de code gaat naar de volgende release.

De GNU GPL is niet Mr. Nice Guy. Het zegt nee tegen sommige dingen die mensen soms willen doen. Er zijn gebruikers die zeggen dat dit een slechte zaak is—dat de GPL enkele propriëtaire softwareontwikkelaars “uitsluit” die “in de vrije-softwaregemeenschap/free software community moeten worden gebracht.”

Maar we sluiten ze niet uit van onze gemeenschap of community; ze kiezen ervoor om niet binnen te komen. Hun beslissing om eigen software (proprietary software) te maken, is een beslissing om buiten onze gemeenschap te blijven. Deel uitmaken van onze gemeenschap/community betekent samen met ons meedoen; we kunnen ze niet 'binnenhalen in onze gemeenschap' als ze niet willen toetreden.

Wat we kunnen doen is hen een aansporing bieden om mee te doen. De GNU GPL is ontworpen om een aansporing te doen uit onze bestaande software: “If you will make your software free, you can use this code.” Het zal ze natuurlijk niet allemaal winnen, maar het wint een deel van de tijd.

Proprietary software development draagt niet bij aan onze community, maar de ontwikkelaars/developers willen vaak hand-outs van ons. Vrije softwaregebruikers/Free software users kunnen vrije softwareontwikkelaars/free software developers strelingen voor het ego bieden—herkenning en dankbaarheid—maar het kan erg verleidelijk zijn als een bedrijf je vertelt: “Just let us put your package in our proprietary program, and your program will be used by many thousands of people!” De verleiding kan krachtig zijn, maar op de lange termijn zijn we allemaal beter af als we ons ertegen verzetten.

De verleiding en druk (pressure) zijn moeilijker te herkennen wanneer ze indirect komen, via free software organizations die een beleid/policy hebben aangenomen om zich te richten op propriëtaire software. Het X Consortium (en zijn opvolger, de Open Group) geeft een voorbeeld: gefinancierd door bedrijven die propriëtaire software maakten, streefden ze er gedurende tien jaar naar om programmeurs ervan te overtuigen geen gebruik te maken van copyleft. Toen de Open Group probeerde X11R6.4 niet-vrije software/nonfree software te maken, waren degenen onder ons die die druk hadden weerstaan blij dat we dat deden.

In september 1998, enkele maanden nadat X11R6.4 was uitgebracht met niet-vrije distributievoorwaarden, herriep de Open Group zijn beslissing en bracht het opnieuw uit onder dezelfde niet-auteursplichtige vrije software licentie (noncopyleft free software license) die werd gebruikt voor X11R6.3. Dank je wel, Open Group—maar deze daaropvolgende omkering doet niets af aan de conclusies die we trekken uit het feit dat het toevoegen van de beperkingen mogelijk was.

Pragmatisch gezien zal het nadenken over grotere langetermijndoelen uw wil versterken om deze druk te weerstaan. Als je je geest concentreert op de vrijheid en community/gemeenschap die je kunt opbouwen door standvastig te blijven, zul je de kracht vinden om het te doen. “Sta ergens voor, anders val je ergens voor.”

En als cynici de vrijheid belachelijk maken, de gemeenschap belachelijk maken...als “hardnekkige realisten” zeggen dat winst/profit het enige ideaal is...negeer ze gewoon en gebruik toch copyleft.


Bron



“The Free Software Foundation (FSF) is a nonprofit with a worldwide mission to promote computer user freedom. We defend the rights of all software users.”


Zie ook

  • Copyleft
  • Richard Stallman


Hoort bij



Home » Digitale overheid » Actueel » Onderwerpen » Bijdrage » Contact

 
Map
Info